Het observeren van geeloogpinquins was één van de mooiste ervaringen die ik als vogelaar mocht beleven. We schrijven maart 2010, het jaar van onze wereldreis. In Nieuw-Zeeland zie ik mijn eerste walvis, maar het mooiste moet nog komen: de endemische geeloogpinguins. In een schuilhut op de kliffen van het Otaga-schiereiland, zaten we uren op hen te wachten. Wanneer we al lang denken dat ze niet meer tevoorschijn komen, zien we er eentje uit de zee opduiken. En dan nog een. En nog een. Tot er zo’n twintigtal geeloogpinquins op het strand een showtje houden. Na wat gedol staken ze het strand over en gingen ze zich op de kliffen nestelden. Een prachtervaring. Temeer omdat de soort met uitsterven is bedreigd.
