Nummer 300! Bij een jubileumsoort hoort een mooie zoektocht. Hij stond al jaren op mijn lijstje, en deze winter maakte ik er echt werk van. Op mijn vakantie in Tenerife zou ik het nationaal dierensymbool zien. Heel eenvoudig kondigde zich dit niet aan. Deze endemische soort telt wereldwijd maar vijfduizend exemplaren en staat op de rode lijst. Enkel op de Canarische eilanden – Gran Canaria en Tenerife – komt ze nog voor. Vinken zijn mijn favorieten, en over deze droomde ik al lang. Ik had er tijdens onze gezinsvakantie zelfs een kleine expeditie voor gepland. Effe weg van vrouw en kind, nog voor dag en dauw op zoek naar de heilige graal, wat is er mooier? Mijn copain Bruno, een totale vogel-analfabeet, zag er zelfs de fun van in. Tot hij vier uur onbeweeglijk naast mij in een sparrenbos moest zitten. “Ik kap ermee,” zei hij tegen de middag. En ik kon hem moeilijk ongelijk geven. En zoals zo vaker, gebeurt het dan: in de laatste seconden van de wedstrijd is daar de verlossende treffer. Terwijl ik mijn hand al aan het autoportier had, sprong er een blauw vinkje op een picknicktafeltje.
